Asterdam - Weert (try-out april 2008)

Zaterdag 26 april 2008
6-5-08 23:42
Try-out dag 1: Amsterdam- Overberg, Afstand: 89 km

Eind april heb ik het eerst gedeelte van de route van Hans Reitsma naar Rome verkend. De route begint bij het Centraal Station in Amsterdam. Ik heb de route weer verlaten in Roermond, waar ik hem eind mei weer oppik. Ik heb drie dagen gefietst.

Fijn geregeld met de NS. Ik stap om 12 over 8 in de trein en kom zonder overstappen om 10 voor 10 in Amsterdam aan. Jammer dat daar de lift te klein is voor mijn fiets. Via de trap omlaag gaat ook. Ik neem niet de tijd om Amsterdam te bekijken. Ik ben er vaker geweest en zal er ook nog weleens komen. Met een lekker vaartje fiets ik de stad uit. Ik kom bij het Amsterdam-Rijnkanaal en duik de polder in. Ik zie een brutale ooievaar op ca. 10 meter van het fietspad. Hij/zij blijft gewoon staan. Ik vergeet er een mooie foto van te maken. Wat later kom ik in de mooie bosschages rondom de Ankeveense plassen. Ik rijd over een smal paadje met nog smallere nostalgische bruggetjes. Het stikt er van de insecten. Als je je ontbijt heb gemist heb je het hier zo ingehaald. Gewoon je mond even open doen. Proestend verlaat ik het watergebied en ik neem ook even de tijd om mijn kleren insectenvrij te maken.

Ik laat Hilversum rechts en Laren links liggen. Daartussen is een erg mooi heide- en zandduinengebied. Op deze zaterdag is er wat publiek maar ik kan lekker doorfietsen. Bij Lage Vuursche rijdt ik langs een hoog zwart hekwerk. Ik vermoed dat dit het bewuste hekwerk van Beatrix is waarover wat commotie is geweest.

Amersfoort is op zaterdagmiddag een drukke winkelstad. Het trekt me niet om er lang te blijven. Even later fiets ik langs een water wat er uit ziet als riviertje, maar wat volgens mijn kaart het Valleikanaal heet. Er staat een pittige stroming. Terwijl ik op een bankje mijn laatste boterhammen eet, is een groep kinderen bij een brug zich klaar aan het maken om met vlotten het water op te gaan. De begeleiders hebben het er druk mee.

Op zoek naar mijn eerste camping op de route naar Rome. Moeilijk is het niet. Ik sla een boerencamping over en rij vervolgens gewoon rechtdoor een camping op. (De route ging naar links). Op camping ’t Eind in Overberg, een camping met veel stacaravans wordt ik vriendelijk ontvangen. Ze hebben voor mij een mooi klein plaatsje. Er is geen campingwinkel. Ik besluit een paar kilometer verder uit te gaan eten. Een paar palmpjes erbij. Prima! Een Den Haag supporter en een Feijenoord supporter bespreken de bekerfinale van Feijenoord tegen Roda van morgen :”Die limburguh kennuh nie voetballuh”. Helaas, Roda verliest.

Later maak ik nog een kleine wandeling en ik lig vroeg in bed

Zondag 27 april 2008:
17-5-08 19:11
Try-out dag 2: Overberg- Heijen
Afstand: 97 km
’s Morgens begin ik met een laatste stukje Utrechtse Heuvelrug. Het is een mooi bos met wat glooiende hellingen van een paar procent. Ze zijn goed te doen. Op de zondagmorgen zijn er veel mensen aan het joggen en mountainbiken. In Elst weet ik pas na veel zoeken een veerpont te vinden. Die ligt aan de overzijde van de Nederrijn. Hoewel er geen signaal is van pech (normaal hangt er dan een vlag) komt het ding niet in beweging. Ik besluit evenals een aantal automobilisten maar een brug te zoeken.
In Rhenen kan ik de rivier de rivier over. In Kesteren passeer ik een viertal fietsers die zich aan het verzamelen zijn. Wellicht gaan ze naar Rome. Door de polder kom ik bij de Waal.
Er staat al de hele tijd een stevig wind. Op de dijk heb ik er veel last van. Ik moet tevreden zijn met een snelheid van ca 15 km. per uur. Ik moet er dan hard voor werken. Bij Dodewaard herken ik de kerncentrale. Die is nu dicht. Ik moet denken aan vroeger toen ik hier moest rennen om geen klappen te krijgen van de M.E. Ik ben nog steeds tegen kernenergie. (afval. milieu, straling, terrorisme)
Het is vandaag warm. Bij deWaalbrug wordt ik ingehaald door de verzamelende fietsers uit Kesteren. Net als ze me passeren loopt bij een van hen de ketting van zijn fonkelnieuwe Koga. Ik passeer ze weer. In Nijmegen eet ik bij het Valkhof een ijsje. Volgens de routebeschrijving kom ik na de Ooipolder in het Duitse Hertogenwald, een uitgestrekt bosgebied. Ik kijk er naar uit. Ik wil uit de wind. Ik kom bedrogen uit. Ik fiets niet door het bos maar langs het bos. Meestal veel wind. Pas na Gennep kom ik in de Maasduinen en wordt de wind gebroken door de bomen. De laatste paar kilometers zijn gemakkelijk. Ik zoek een camping met een winkeltje. Volgens het routeboekje moet camping De Schaaf daar aan voldoen.
Volgens de receptie is er geen winkel maar wel een cafetaria. Dat ziet er gezellig uit. O.k., ik blijf. Het is vier uur en ik heb geen zin om verder te fietsen. Als ik mijn tent heb opgezet en me heb gedoucht loop ik naar het cafetaria. Ik heb een pilsje op het terras verdient. Aangekomen is alles dicht. Bij de receptie, die ook dicht is, hangt een klein briefje dat zowel het cafetaria als de receptie om vijf uur sluiten. Hadden ze wel even kunnen zeggen. Trouwens wie sluit er een cafetaria om 5 uur op zondag??
Op de fiets naar Heijen. Eerst een paar palmpjes, daarna een frietje. Als ik terug op de camping kom is deze erg verlaten. Ik loop een kort stukje door de bossen en ga weer vroeg slapen.
Maandag 28 april 2008:
17-5-08 19:12
Try-out dag 3: Heijen-Weert 98km.

Als ik ’s morgens wakker wordt regent het een beetje. Ik eet mijn ontbijt in de tent, zonder koffie. Ik ben vroeg op pad. Om kwart over 8 verlaat ik de camping. Ik heb vaker gefietst in de Maasduinen. Het is een mooi gebied. Na een paar kilometer begint het harder te regenen.
Het regenjack moet aan en het wordt tijd om de rainlegs * aan te trekken. Ik zal ze de rest van de dag aanhouden. De route die ik nu fiets is redelijk bekend. Grote stukken lopen samen met de LF3 en met de Duitse Herrensitzroute. Beide heb ik (deels) gefietst.
Het voetveer bij Blitterswijk komt enthousiast aanvaren, althans zo lijkt het. Ik ben snel over. Ik kom meteen in een wat kaler landbouwgebied. De wind is niet gunstig maar ik heb er ook niet veel last van. Door de akkers en weilanden ben ik snel in Broekhuizen. Opnieuw de Maas over. Ook hier kom de grotere pont net aanvaren. Op de boot staat een geweldige tractor met een even groot apparaat erachter en nog een paar auto’s. Ik verbaas me erover dat het bootje zo’n gigantisch ding kan dragen. Zij rijden af, ik rij op. Ik zit weer op de oostoever en rij vrijwel meteen Arcen binnen. Het regent bijna de gehele tijd. Ik sla voor de rest van de dag proviand in. Even verder in bushokje eet ik broodjes met kaas en vlees. De buschauffeur laat wat mensen uit en instappen, zwaait naar me en steekt zijn duim omhoog. Een bemoedigend gebaar zeker met dit weer. Even later rij ik Arcen weer uit. Geen bezichtiging van de kasteeltuinen (zeker de moeite waard voor plantenliefhebbers). Ik passeer graanbranderij De IJsvogel. Hier wordt lekkers met veel alcohol gestookt. Als ik zou gaan proeven wordt ik vast weer even warm maar haal ik Weert vandaag niet meer. Ik fiets maar door. Ik passeer mijn werk, Asielzoekerscentrum Venlo, op een paar kilometer en bereik Venlo. Langs de Maas doorklief ik de stad en verwissel bij het centrum van Oever. Tot aan het veer van Kessel is het echt pokkenweer. Het komt met bakken uit de hemel. Straten staan onder. Ik ben doornat. Mijn jack houdt het wel ondanks een paar scheurtjes. Mijn schoenen staan vol. De rainlegs laten het nu ook afweten.


Na Kessel wordt het weer beter. Echt droog wordt het niet meer. Ik merk dat ik weinig oog voor de omgeving meer heb en soms ook te weinig op de routebeschrijving let. Ik merk nog wel de mooie Swalm op die meandert door het weiland. Het riviertje loopt zowat over. Overal staan ook grote plassen. Ik moet er regelmatig doorheen. In Roermond steek ik voor vandaag de laatste keer de Maas over. In Horn maak ik weer gebruik van de gastvrijheid van een bushokje om te eten. Daarna kies ik de kortste route naar huis. Ik verwacht op de rijksweg redelijk wat wind tegen, maar het valt mee. Voortdurend voorbijgeraasd door autoverkeer passeer ik het asielzoekerscentrum in Baexem, de A2 en het spoor en zie het bordje Weert. Weer thuis. Het was niet makkelijk maar het smaakt naar meer.