Karlsruhe - Bregenz
Door: theodamen
Blijf op de hoogte en volg theo
23 Juni 2012 | Oostenrijk, Bregenz
Dag 7: Grötzingen bij Karlsruhe – Tubingen
Afstand: 110 km
Ik ben vroeg weg. Het wordt een stevige etappe. Veel vals plat en af en toe een stevig kuitenbijtertje. Ook de afstand is niet mis. Al snel merk ik dat naad in mijn fietsbroek op een delicate plaats langzaam begint in te scheuren. Dat kunnen we niet hebben. Ik draag er immers, zoals iedereen, geen onderbroek onder. Eerst de broek gewisseld en nog binnen de 10 kilometer een nieuwe gekocht. Da´s pas slagvaardig.
Het is warm en benauwd. Onweer kan niet uitblijven. De weg is lastig en niet overal evengoed beschreven. Soms kan ik ook minder goed lezen doordat er zweetdruppels op de kaarthoes vallen. Ook van het grote aantal aanwijzingen word ik soms een beetje gek. Om de paar honderd meter weer links of rechts. De weg is wel mooi. De route volgt kleine beekjes en riviertjes over kleine paadjes. De spoorlijn volgt ook het dal maar daar heb ik geen last van.
Pforzheim is een aardige stad. Maar is te warm. Ik ben er snel weer weg. Een klooster wat ik had willen bezoeken sla ik over. Het staat boven op een berg. Ik laat het maar want ik wil een beetje op tijd in Tübingen zijn.
Als ik Erphingen binnenrijd begint het licht te regenen en vallen de eerste licht donderslagen. Ik wacht even af in een bushokje. Als het weer wat opklaart ga ik verder. Dan barst het lost. Ik weet meteen hoe laat het is en schiet een sportaccommodatie binnen. De fiets blijft onder het afdak. Het is een wolkbreuk met storm.
Opmerkelijk is het verschil van een jongen en een meisje van alle twee ongeveer 12jaar. De jongen kijkt naar buiten ziet het onweer. Hij rent naar buiten springt op zijn fiets komt niet verder als 20 meter. Hij gooit zijn fiets weg en vlucht zeiknat weer naar binnen. Het meisje kijkt even later naar buiten en ziet dat haar fiets is omgewaaid. Die moet gered worden. Ook al zeg ik dat die fiets het beste gewoon kan blijven liggen vindt dat geen gehoor. Samen met een vriendin redt ze fiets. Ik houd de deur open en wordt zo ook nog redelijk nat.
Het blijft regenen. Het onweer drijft weg. Ik wil toch door naar Tübingen. Ik laat het mooie Schönbruchwald rechts liggen. Na de storm en wellicht toch onweer vind ik dit te link, omgevallen bomen en zo.
Langs een drukke hoofdweg rijd ik verder. Door de regen. Helemaal niks. Gelukkig gaan de laatste 10 kilometer omlaag naar de Neckar. Met een redelijk snelheid zoef ik naar beneden. Daar wordt ik door een vriendelijke Duitser op de fiets om de heuvel geleid en vind ik gemakkelijk de camping om half 8. Vlak bij de camping is een festival.
Hans en Coby zijn er al. Zij hebben na Pforzheim de trein genomen.
Na een dergelijk dag heb ik geen zin meer om te koken en ik eet een schnitzel in het restaurant op de camping.
Zaterdag 31 mei 2008
Dag 8: Tübingen - Sigmaringen
Afstand: 77 kilometer
Vannacht is het droog gebleven. Van het geluid van het festival en de jeugd heb ik weinig last gehad. Ik maak nog een rondje door de stad. Het is een mooie plaats, maar ik heb er te weinig van gezien. Door een landbouwgebied met wat dorpjes rijd ik naar de Swabische Alb. Ik ben water vergeten, maar kan dat halen bij een bakker. De eerste echte klim is altijd even wennen. Toch kom ik redelijk gemakkelijk boven. Bij de top ontmoet ik Hans en Coby de Rooij. Toch knap zij 61 hij 66. Hans moet een klein stukje lopen. Coby haalt de top per fiets. Even samen uithijgen en ieder gaat in eigen tempo verder.
Nu wordt het prachtig. Schittterende dalen en valleien. De route gaat meer naar beneden als naar boven. De paden zijn prima. Ik heb blijkbaar ook nog een mooi waterbekken gemist waarin je lekker kon zwemmen. Jammer!
Ik vang een paar druppels regen. Aan het eind van de route zitten een paar lekkere kuitenbijters waarvan eentje van 14%. Ik kom boven. Bij binnenkomst van Sigmaringen kom ik langs een schitterend kasteel van de familie Hohenzollern. (Hier zat de arme tak, de rijke tak leverde de Kaiser Wilhelm II). Ik vind de camping vrij gemakkelijk. Ik kom alleen op een klein veldje te staan. Later komen Hans en Coby. Ook Peter van Dijk en zijn vrouw uit Bodegraven zetten hun tent neer. Later ook nog een man uit Gent.
Weer een noodweer. Weer mijn was niet droog.
Ik eet samen met Coby en hans en Peter en zijn vrouw. Gezellig.
Hans heeft jaren voor Essent gewerkt. Hij woont met Cobie in Appingendam. Zijn schoonzoon werkt bij de IND in Ter Apel. Raad eens waar wij het ook nog over gehad hebben. Peter was piloot bij de politie en is vanwege zijn dienstjaren eerder eruit gekund. Dat zal mij niet zomaar lukken.
Hans en Coby zal ik waarschijnlijk niet meer zien. Zij hebben een rustdag. Ik doe morgen twee etappes in 1 dag. Wellicht komen Peter en zijn vrouw maandag in Bregenz aan. Zij doen gewoon 1 etappe per dag.
Zondag 1 juni 2008
Dag 9: Sigmaringen - Bregenz
Afstand: juni 117 km
Door de man uit Gent ben ik er extra vroeg uit. Hij is al om ca. 5.30 uur opgestaan.
Ik besluit snel in te pakken en weg te wezen. Dan hebben de twee echtparen, die kort bij ons staan waarschijnlijk het minste last.
De route begint langs de Donau, Ik kom weer langs het mooie kasteel van Hohenzollern wat nu schitterend in de ochtendmist ligt. De Donau is hier nog maar smal. Ik denk dertig meter. De route loopt stukken over jaagpaden en landelijk weggetjes. De klim uit het donaudal valt erg mee. Meer dan een paar molshopen is het niet. Daarna volg ik weer een aantal mooie dalen. Ik krijg de keuze. Een makkelijk stukje route of een moeilijk stukje route met een schitterend uitzicht op de Boden zee. Ik kies de moeilijke. De beklimming naar ´Den Höchsten` (800 meter) is te doen maar het venijn zit wel in de staart. Het uitzicht is inderdaad mooi. Ik heb een paar foto´s doorgestuurd. Inde verte zie ik de witte toppen van de Alpen.
De afdaling is ook subliem. Mooie weggetjes met schitterende uitzichten. Na nog wat op en neer kom bij de Bodensee. Ik verwen me met een overheerlijk italiaans ijsje. Het is immers weer tegen de 30 graden. Ik volg de Bodensee route naar Bregenz. Alles wat een fiets heeft is die hier uit aan het proberen. Wie nog geen fiets heeft loopt hier rond zonder op te letten. Het geeft een paar hachelijke situaties.
In Bregenz kies ik camping Mexico. Een milieu- en biovriendelijke camping.
Maandag 2 juni 2008
Dag 10: Bregenz
Rustdag
Wat is een rustdag. Dat is een dag waarop je niet mag fietsen maar hard moet werken. Ik was er van´morgen om 7.00 uur uit. Tot ca. 11 uur ben ik bezig geweest met de was, de tent en de fiets. Daarna ben ik de stad in gegaan om wat dingetjes te kopen, o.a. een brander. Nu zit ik al weer meer als een uur in een internetcafé.
Toch bevalt vandaag tot nu toe heel erg. Ik voel me heel relaxed. (da´s voor het eerst in een internetcafé) Alles gaat lekker. Het heeft gisteravond en vannacht niet geregend. Ik heb weer voldoende droge en schone kleren.
Ik kijk nu uit over de Bodensee, waarin straks denk ik nog even ga zwemmen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley