2009 Maastricht Parijs

Maastricht – Parijs, juni 2009 (Route Paul Benjaminse)

Maastricht – Honi
Datum: Zaterdag 06-06-2009
Kilometers: 95

Ik vertrek met de trein naar Maastricht. Het traject Weert – Maastricht heb ik in verschillende varianten al vaker gefietst. Ik sla het vandaag dus maar over. Ik verlaat Maastricht ook over een bekende route. De Bemelerberg is een mooi klimmetje om lekker op te warmen. Het weer is matig. Het regent niet maar de zon laat het ook afweten. Het eerste deel van de route naar Parijs beschrijft een grote bocht om Luik vanuit het oosten te bereiken. De route maakt zo een omweg van minstens 40 kilometer. Het is wel een aardige route. Kilometers lang wordt een voormalige spoorbaan gevolgd. Aan beide zijden staat een houtwal zodat de wind wat gebroken wordt. Het pad is niet verhard maar goed te berijden. Op een paar plaatsen passeer ik een voormalig stationnetje. Soms is dit vervangen door een picknickplaats met bankjes. Het traject klimt langzaam maar gestaag. Er zitten geen sterke hellingen in. Ondertussen is het wat gaan miezeren

Dichter bij Luik volg ik wat grotere wegen om vervolgens over een splinternieuw pad af te dalen naar de stad. In Luik raak ik de weg kwijt omdat ik de verschillende rivieren, Maas, Ourthe en Vesdre verwar. Na zoeken en vragen vind ik de route langs de Ourthe. Ik volg een jaagpad en kom na wat dorpjes in Honi. Ik heb snel een plekje op en camping met Nederlandse eigenaars. Ik ga nog wat eten in Esneux en geniet nog van een paar biertjes in het café op de camping met een paar Nederlanders die een huis aan het opknappen zijn.

 
Honi – Dinant
Datum: Zondag 07-06-2009
Kilometers: 97

Verder langs de Ourthe. Het pad is mooi maar op een paar korte stukken erg slecht. In Pont de Scay rijd ik fout om dat ik een brug te vroeg rechtsaf ga. (Ik was gewaarschuwd door een kennis die de route al heeft gereden, maar tuin er toch in) Als ik de juiste weg weer gevonden heb, begin ik aan een lange maar niet steile klim naar het mooie dorp Oquier. Ik heb hier eens eerder fijn gewandeld. In de buurt ligt het gehucht Vervoz met een opvallend kerkje. De stenen muren zijn niet gemetseld maar gestapeld. Er is geen cement gebruikt. De stenen zijn zo gehakt dat ze in elkaar vallen. Een aantal zijn daarvoor zelfs genummerd.

Er begint een sterk heuvelachtig traject wat de nodige moeite kost. Ondertussen zijn er ook al verschillende buien gevallen. Na mooie maar moeilijke wegen kom ik in het mooie plaatsje Ciney waar ze een nog mooier bier brouwen. Ik overweeg hier een hotel te nemen. Het is droog en de weg naar Dinant loopt voornamelijk omlaag. Na een paar kleine klimmetjes zoef ik over een heerlijke weg omlaag naar de citadelstad aan de Maas. Ondertussen passeer ik nog het klooster van het heerlijke abdijbier, Leffe. Ik denk niet dat het nog in het klooster gebrouwen wordt. De camping is snel gevonden. Ik ben er al eens eerder geweest.
Op de camping ontmoet ik een jonge Vlaamse fietser, die snel weer thuis wil zijn. Hij was in Noord Frankrijk aan het fietsen toen hij het bericht kreeg dat zijn vriendin zwanger is. We bespreken de kortste route naar Hasselt, zijn woonplaats.
 


Dinant – Chimay
Datum: Maandag 08-06-2009
Kilometers: 83

’s Morgens is het weer regenachtig. Ik breek snel mijn tent af en vertrek. Ik volg de Maas naar het zuiden. Aan de overkant is vrij veel verkeer, aan mijn zijde is het redelijk rustig.
Ik spring een paar keer de rivier over en blijf uiteindelijk aan de westkant. Het weer blijft nog redelijk. De zon komt er niet echt door, maar het is droog. Bij Heer-Agimont verlaat ik de Maas en trek naar het westen over een schitterend fietspad op een oude spoorbaan. Het is goed verhard en ik heb niet veel last van de wind. Na ongeveer 30 kilometer houdt het pad op en kom ik in Mariembourg waar ik wat boodschappen doe. Ik geniet van een beetje rust op een bankje op het dorpsplein. Mariemboug was vroeger een legerplaats. Ik begrijp dat ik pauzeer op een oud exercitieterrein, waar menig ochtendappel en een enkele executie heeft plaatsgevonden. Na de pauze begint het al vrij snel te regenen en dat wordt alleen maar heftiger. Ik wilde vandaag eindigen op een camping in of in de buurt van Chimay. Gezien de bakken water die uit de hemel vallen ga ik op zoek naar een kamer. Ik vind die na wat navragen in Chimay vlak bij de gezellige markt. Het is een B&B ingericht in barokstijl met veel katten. De goedkoopste kamer is 65 euro. Het moet maar.

Ik ben eerder in Chimay geweest en ben gecharmeerd door het stadje en misschien nog wel meer door het gelijknamige bier. Ik vind het een van de betere trappisten die ik ken. Op de markt geniet ik op een verwarmde veranda van een paar van die lekkere biertjes en eet een pizza. Het is weer droger geworden. Mooi wordt het weer vandaag niet meer.


 
Chimay – Laon
Datum: Dinsdag 09-06-2009
Kilometers: 88

Ik ben redelijk vroeg weer op pad. Het is droog maar overal zijn de plassen van de regen van gisteren nog zichtbaar. Gisteren heb ik de Belgisch-Franse grens gevolgd maar ben de gehele dag in België gebleven. Vandaag ga ik Frankrijk in. Chimay ligt iets van de route maar die is gemakkelijk terug te vinden. Een stukje verder word de weg erg slecht. Alle gaten zijn omcirkelt met witte verf. Een aantal gaten zijn gevuld, een aantal niet. Een Vlaming vertelde me ooit over de bureaucratie in Wallonië aan de hand van een dergelijk voorbeeld.

Een mevrouw klaagt bij de gemeente over de slechte weg voor haar deur. Eerst komt iemand kijken of de weg echt slecht is, de tweede komt om cirkels om de gaten te zetten. Nummer drie komt controleren of de cirkels goed staan en er geen gaten vergeten zijn. De vierde komt de weg afzettingen plaatsen. Mijnheer nummer vijf komt de gaten vullen. Mijnheer zes komt controleren of de weg weer goed is waarna nummer zeven de afzettingen weer komt ophalen.

Werkverdeling is prima, maar dit gaat te ver. Je ziet wel in Wallonië dat veel wegen onderhoud nodig hebben. Ze zetten er overal waarschuwingsborden bij. Ze zouden het geld beter in de weg steken.

Als ik de Franse grens passer duik meteen over een goed bereidbaar pad het Fôret Domaniale de St. Michel in. Heerlijk fietsen, er is verder niemand te zien. Als ik het bos weer uitkom merk ik dat de wind sterk is toegenomen en verkeerd staat. De rest van de dag beuk ik tegen de wind in. De laatste 20 kilometer na Laon gaan over een kale vlakte. Ik kom moeizaam vooruit. Het gaat ook nog behoorlijk regenen.

Als ik de stad binnen rijd geniet ik van de luwte die de gebouwen me enigszins bieden. Het is bovendien weer droog geworden. Het is druk, de auto’s gaan vaak vlak langs me heen. Ik zoek de kortste weg naar de camping. Met een paar keer fout rijden is die te vinden.

Ik laat het bezoek aan het oude centrum en de basiliek liggen tot morgen. Ik ben nu echt veel te moe. De wind heeft me gesloopt. Ik eet op de camping een frietje met drie Nederlanders. Twee zijn na een uitgebreide rondrit door Frankrijk weer op weg naar huis.
De derde stond zonder dat ik het gemerkt heb op dezelfde dag als ik op de camping in Dinant.
Hij heeft die ca 160 km gisteren in een dag gereden. Hij rust nu uit en wacht op bezoek uit Nederland. We drinken samen nog wat pilsjes. Ik ben moe en lig vroeg in mijn slaapzak.


Laon – Pierrefonds
Datum: woensdag 10-06-2009
Kilometers: 82

Voor ik de stad achter me laat klim ik eerst nog naar de citadel. Het oude centrum van de stad met de oude kerk. Het is de moeite waard. Het is een rotsheuvel midden in het platte land. Vanaf de hoogte kan je de omgeving overzien. Het is wel niet helder genoeg om ver te kijken, maar toch is het wel een imposant gevoel.
Ik heb wat moeite de weg te vinden uit de stad en kom dan ook pas met een omweg door een paar leuke dorpjes weer teug op de route. Er komen meer bossen en er zitten echt hele mooie stukken tussen. In Piemontré fiets ik langs een voormalige abdij, die in perfecte staat verkeert. Ze is momenteel in het gebruik als psychiatrisch centrum. Vlak daarna klim ik stevig omhoog een bos in. Op het kruispunt boven sla ik af en ik volg een schitterend pad door de bossen van St. Gobain. In Coucy-Le Château Auffrique is nog veel te zien van vroeger tijden. Vanaf de 12e tot de 14e eeuw was de heer van Coucy een belangrijk oorlogzuchtig baasje in de regio. Het kasteel was zo sterk dat de Duitsers het in WOI niet kapot hebben kunnen schieten. Na Coucy zoef ik naar beneden het dal van een rivier door. De klim aan de andere zijde is niet zo zwaar.
Al vrij snel begint het weer te regenen. De wind is minder als gisteren, maar het water komt met bakken uit de hemel. Tot aan de Aisne fiets ik door een landbouwgebied, normaal al niet bijzonder , maar nu heb ik er helemaal geen oog voor. Ik heb soms het idee dat ik vanuit auto wat meelijwekkend wordt aanschouwd: “Welke idioot gaat met dit weer fietsen!”.
Mij regenpak houd me goed droog. Mijn schoenen houden het ook prima en eigenlijk is het ook helemaal niet koud.
Voorbij de Aisne klim ik over een zwaar maar schitterend hellinkje naar boven. Het draait en keert dat het een lust is. Ik ga verder door het bos en met een paar molshopen en een mooie afdaling (voorzichtig, want de weg is spekglad) bereik ik Pierrefonds. Het is weer droog.

Ik vind redelijk snel de camping. Het blijft droog, op tien druppels na, totdat mij tent staat. Ook daarna valt er niet veel regen meer. Ik ga een erg lekkere pizza eten in het stadje en kijk even rond. Er is een mooi kasteel wat dicht is en een grote visvijver. Een paar biertjes gaan er ook nog in voordat ik terugfiets naar de camping en al snel onder wol ga.

Pierrefonds – Villevaudé
Datum: donderdag 11-06-2009
Kilometers: 85

Het vertrek loop soepel. Ik ga nog even kijken of het kasteel open is, maar helaas. Het is bezet door een BBC filmset die de opnames maken voor Merlijn, de raadgever van Koning Arthur.
Het weer is wat beter als gisteren en ik zal vandaag niet echt nat meer worden. Ik merk dat ik dichter bij Parijs kom. Het wegennet wordt dichter en de wegen breder en drukker. Met de routebeschrijving van Benjaminse betekent dit dat ik meer fout ga rijden.
Onderweg kom ik langs een luxe conferentieoord. Het is er druk en de grote parkeerplaats staat vol met dure wagens. Ik nuttig iets verder op een bankje mijn simpele lunch. Voor mij dus geen hors d’oevre en kaviaar maar stokbrood met worst en brie. Ach, als je flink gefiets hebt, smaakt dat ook uitstekend.
Ik fiets niet recht naar het centrum van Parijs. Ik kom vanavond uit in een voorstad ten oosten van Parijs. Onderweg zwermen de vliegtuigen als grote vogels in de lucht. Het is moeilijk om omhoog te kijken er geen te zien.
De camping is wat moeilijk te vinden. Het is een goede camping en eigenlijk niet eens zo duur voor dicht bij Parijs. Ik eet nog een hamburger in een snackbar om de hoek en wandel verder nog wat rond.


Villevaudé – Parijs
Datum: Vrijdag 12-06-2009
Kilometers: 55

Vlakbij de camping loop Canal D’Ours. Langs dit kanaal van de beer fiets ik richting Parijs. Ik heb geen beren op de weg gezien. Tot aan de binnenstad heb ik bijna geen last van het verkeer. Het fietspad volgt bijna voortdurend het kanaal. Soms gaat dat even niet en moet ik uitwijken naar een drukkere weg. Ik bereik het centrum van Parijs in de omgeving van het Gare Du Nord. Ik fiets wat door het centrum, met name in de omgeving van de Notre Dame. Op het plein voor de kerk eet ik mijn lunch.
Fietsen in Parijs is best leuk. Uiteraard is het een drukke stad. Normaal hou ik daar niet zo van. Op veel plaatsen in de stad is er een aparte baan voor taxi’s, bussen en fietsers. Dat is lekker fietsen. Het is er niet druk en er wordt goed rekening gehouden met de fietser.
Ik volg de Seine om de camping in Bois du Boulogne te bereiken. Ik zie de Eiffeltoren. Ik twijfel er niet aan, ik ga niet naar boven! Met mijn hoogtevrees is dat geen goed idee.
Ik probeer een bocht in de Seine af te snijden en kom dan gelijk in een wat obscure armere wijk van Parijs. Het is ook meteen flink klimmen. Dat is dus niet zo’n goed idee.
Ik kom mooi op tijd op de verzorgde camping aan.


Parijs
Datum: Zaterdag 13-06-2009
43 Kilometers

Ik cruise door Parijs. Ik geniet van het fietsen. Ik zie verschillende monumenten. Ik begin in Monmartre. Daarna ga ik even terug naar het Gare Du Nord. Ik moet mijn terugreis regelen. Verder zie de Moulin Rouge, Sacre Coeur en Père Lachaise. Ik kan nergens mijn fiets bewaakt achterlaten, dus ik zie heel weinig binnen in de gebouwen. Ook op Père Lachaise moet mijn fiets buiten de poort blijven. Ik krijg het aanbod van een wat louche man dat hij er wel op wil passen, maar dat vertrouw ik (wellicht ten onrechte) niet helemaal. Ik rijd terug over de Champs Elysee en draai uit puur plezier een extra rondje rond de Arc de Triomph. Dan volgt weer het mooie Bois du Boulogne waar ik nog wat extra kilometers maak.
’s Avonds eet ik een lekkere kebabschotel in een Turks eethuisje.


Weer naar huis
Datum: Zondag 14-06-2009

Ik ben op tijd op Gare du Nord. De bagage mag niet op de fiets blijven zitten. Alles moet er af in een zg. flightbag. Het is een onhandige grote zak en flink zwaar. De treinreis naar Weert is er een met hindernissen. Ik moet 3 maal overstappen. Dat is 3 maal leuren met fiets en bagage. Het lukt allemaal en om ca. 19.00 uur ben ik weert in Weer. Lekker weer thuis.