Dag 15/16/17

2 juni 2017
Uzerche
Rustdag

Gisteravond na de lange rit had ik een wat opgejaagd gevoel. Het leek wel alsof het alleen om de kilometers draaide. Ik besloot tijdens het lekkere eten in het restaurant om een dagje in Uzerche te blijven.
Vanmorgen ben ik eerst boodschappen gaan doen. De dagelijkse zooi en een nieuw scheeerapparaat. Dat kleine vakantieding maakt herrie, maar mijn baard groeit gewoon verder.
Daarna heb ik op het terras vande camping met een paar
Oranginas de website bij zitten werken. Tevens wat apparaten opgeladen. Naar het stadje ben ik niet meer geweest. Dat heb gisteravond en vanmorgen voldoende gezien. De hoofdattractie vind ik wel de wildstromende Vezere met karakeristieken. Dat kan ik vanaf de camping zien.
Later zelf een potje gekookt en daarbij heel licht mijn dijbeen gebrand. Lomp hè.

03 juni 2017
Uzerche Martel
84 km.

Het wordt vandaag bagge. Er is regen voorspeld en die gaat er komen ook. Ik pak alles nat in en ben weg zonder ontbijt. Ik heb geen zin in het natte gras en er is geen afdak te vinden.
Als rasechte optimist vertrek ik in regenjack en korte fietsbroek. Het lijkt me niet koud. De regen valt met bakken en de weggetjes door het donkere lover die ik gisteren de hemel in prees werken nu deprimerend.
Bij een vrolijke optimistische bakkervrouw koop ik voor geen geld een paar lekker speciale broodjes. Het wordt zelfs minder nat en uiteindelijk lijkt het wel droog. De kou gaat er wat af.
In Donzenac valt niets te eten maar de koffie is heerlijk. Ondertussen heb ik al redelijkwat steile en minder steile heuvels bedwongen.
Ik wil een paar nieuwe opbergzakken hebben en daarom ga ik in Brive-la-Gaillarde op zoek naar een outdoorzaak. Niet te vinden. Ik vind wel de markt voor bananen en nectarines.
Na Brive komt de klim van de dag. Ik slaag met vlag en wimpel. Wat verder is de steilste klim van de hele route in Frankrijk. Het is maar een kilometer lang maar verdomd steil. Terwijl ik me in het zweet werk, gaan boven de sluizen open. Drijfnat kom ik boven. Ik zwem in mijn schoenen en zelfs een van mijn waterdichte Ortlieb-tassen heeft waterschade.
Boven op de heuvel licht een dorp met kasteel en kerk, Turenne. Ik bezichtig de kerk heel uitgebreid samen met een hele groep motorhelden. We schuilen met zijn alllen. Mijn fiets staat een beetje vreemd tussen al dat blinkend chroom. Het duurt bijna een uur voordat het weer zo droog is dat er te fietsen valt. Ik ben het dorp nog niet uit of ik wordt ingehaald door Philipe, een Belg ook op weg nar Santiago. Hij heeft vanwege het noodweer telefonische een hotel in Turenne geboekt.
Even twijfel ik, maar besluit toch door te rijden naar Martel. Daar neem ik de camping rechts van de weg. Links is een hotel maar de goedkoopste kamer is 66 euro. Mijn weerbericht geeftaan dat de meeste regen gevallen is. Het blijft 's nachts droog.

04 juni 2017
Martel Cahors
91 km

Ik ben laat weg. Eerst het huishouden moeten doen. Het beloofd vandaag droog te worden.
Dat is prettig, wellicht kan ik dan morgen weer sokken aan. Dat heeft vandaag geen enkele zin in mijn zeiknatte schoenen.
In martel is een mooi parkje waar ik uitgebreid ontbijt met koffie en al. Daarna volgt en stevige afdaling naar de Dordogne. Ik rijd een tijd vlak tot ik via een binnenweg naar Rocamadour ga. Het is de eerste klim van 5 op een rij.
Rocamadour is een van de bekende bedevaartplaatsen op de route naar Compostella. Truus en ik zijn er jaren geleden al eens geweest. Het is mooi maar ook een beetje een toeristische kermis. Vandaag is het er voor een zondag niet eens zo heel druk. De echte pelgrims gaan hier op blote knieën een trap van meer dan 200 treden op. Ik niet, ik haal mijn aflaat wel in Santiago.
Ik heb niet de beste benen. De klimmen vragen flink wat inspanningen.
In Couzou tref ik Phillipe. Hij heeft me in de klim na Rocamadour ingehaald en is nu net klaar met zijn pauze. Na even kletsen rijd hij door en ik lunch er in het parkje en vul mijn bidons.
Wat verder wordt ik ingehaald door een andere Belg. Ook hij heeft een grotere motor. Ze zijn ook alletwee stukken jonger.
Boven aan de laatste klim van de rij, de teller staat ca. 60 km. wil ik bij een restaurant wat eten. De keuken is dicht. Met enkel een koffie ga ik verder.
De lange afdaling naar de Lot begint. Kilometers licht meetrappen of helemaal nietsdoen. Bij rivier moet ik de laatste 10 km. Over een bergpad hoog langs de rivier. De kracht verdwijnt langzaam. Ik had toch wat moeten eten. Vermoeid kom ik op de camping. Ik zal zelf moeten koken of pizzalaten brengen. Ik kook pasta met saus en tonijn. Als je honger hebt smaakt alles.