Keel - Galway (Dublin)

maandag 13 juni

Keel - Croagh Patrick 75 km.

Alles lekker vroeg ingepakt en op tijd op de fiets. Bij de brug met bogen laat ik het mooie Achil-Island achter me en volg weer het schitterende fietspad over ongeveer 26 km wat ik zaterdag ook gereden heb. Het is wederom genieten. Ik schiet lekker op en de paar kleine steile klimmetjes verteer ik gemakkelijk. Ik lunch in Newport op het zelfde bankje bij de haven als zaterdag en sla nu af naar het zuiden. De weg naar Westport is een draak. Hellingen en afdalingen van meer als 10% wisselen zich af, maar zijn nooit lang. Het is hollen en stilstaan. Westport is een mooi net stadje met niet veel echte bijzonderheden.
In de boekwinkel zoek ik een nieuw boek. Het eerste boek, een historische detective, die ik in Dublin had gekocht is uit. Ik kijk even rond. Zorg voor wat extra geld en trek verder. Ik fiets weer richting het westen langs een weg langs de kust. Rechts van me zie ik over het water de bergen van Achil-Island liggen. Ik kom bij de berg Croagh-Patrick. In Ierland een begrip. De Ieren beklimmen de berg als een bedevaart. De fanatieken op hun blote voeten. Een gruwelijk keienpad leidt naar de top. Het is bijna niet te lopen laat staan te fietsen. Het is gruwelijk steil en de berg is ongeveer 750 meter hoog. Het is een tocht die heen en weer totaal 3 tot 4 uur duurt. Ik begin er niet aan. Er vertrekt een groep jongeren, allemaal mannen. naar de top. Enkelen zijn op blote voeten. Enkele tientallen meters verder zie ik dat al met veel zorg de volgens plek zoeken om hun voet neer te zetten. Ik heb wel het vermoeden dat hun motief iets minder religieus is. Het lijkt me eerder een weddenschap uit de kroeg. Ik kijk nog rond in een mooi oud dorp met wat kleine monumenten en vergeet dat er ook nog een mooie abdij moet liggen. Jammer. Enkele kilometers verder vind ik gemakkelijk de camping. Het is niet veel. Een douche waarvan de temperatuur niet ter regelen is, bloedheet of koud. Er is een gruwelijk vieze keuken, die ik niet gebruik. Ik kook buiten. Daarna ga naar een bar waar ik bij een paar guinnes wat lees, schrijf en de route van morgen voorbereid.
Het weer vandaag was goed. Net geen korte-broeken-weer maar lekker om te fietsen. Ik merk wel dat ik wat structureel moe aan het worden ben. Bij 70 km per dag lijkt de pijp goed leeg.



Dinsdag 14 juli:

Croagh Patrick - Maam Cross 107km

Op advies van vele Ieren die onderweg sprak ga ik via de westkust verder naar mijn eindpunt Galway. Deze route zou veel mooier moeten zijn als de route door het binnenland. Gisteren nog vertelde een Spaanse fietser die ik tegenkwam dat hij het een van de mooiste stukken vond die hij in Ierland had gefietst. Ik ben echt vroeg weg. Als het mee zit wil ik nog wat verder komen als de geplande 75 km naar Clifden. Als ik niet verder kom moet ik namelijk op de laatste fietsdag nog zo'n 93 km rijden. Dat wil ik eigenlijk liever niet. In Louisburgh sla ik proviand in. Daarna begint een tocht van bijna 30 kilometer over de Dough Lough Pas naar Limaum, het volgende plaatsje. Het is een lange klim. Heel langzaam stijgend over een hele mooie weg. De weg is in 1896 aangelegd. voor die tijd moesten de mensen nog 30 km omrijden om het andere dorp te bereiken. Op de pas staat een monument ter nagedachteniss aan de grote hongersnood in Ierland en tegen alle honger nu in de derde wereld. Vreemd is ook dat op de top van de berg een werkelijk schitteren meer ligt. Misschien vind ik dit wel de mooiste plek in Ierland.
De afdaling is onregelmatig. Soms licht, soms heel steil. Beneden moet ik een omweg maken van ongeveer 10 kilometer om bij Limaum de rivier over te kunnen steken. Niet erg het is een mooie weg. Ik rijd verder over een rustige hoofdweg richting Clifden door Connomara. Het is en blijft een mooi landschap met heuvels, rotsen, heide en bos en natuurlijk schapen. Aan de overzijde van een klein meer zie ik Kylemore Abby liggen. Het is een gebouw met een 16e eeuws uiterlijk maar pas 100 jaar geleden gebouwd. Het is nu nog gedeeltelijk in gebruik als nonnenklooster. Het is heel populair. De parkeerplaats stond vol met touringcars, ondanks dat het maar gedeeltelijk te bezichtigen is. Ik ben er niet in geweest.
Tegen de wind in verder. Die wordt sterker naar mate ik weer dichter bij de kust kom. In Clifden gevraagd naar slaapplaatsen verder op de route. Die zijn uiterst beperkt. Na wat gegeten te hebben en wat verdere boodschappen te hebben gedaan fiets ik verder. De route draait terug naar het oosten en ik krijg de wind meer van achter. Ik trap lekker door en ik krijg het gevoel dat ik weer alles aan kan. In Maam Cross, drie huizen op het kruispunt van 2 hoofdwegen moet een hotel zijn heeft de VVV in Clifden mij verzekerd. Het klopt maar het zier er wel duur uit. Als ik dichterbij komt zie ik dat ze familiekamers aanbieden voor 49 euro. Dat valt mee! Ik betaal voor een prima kamer met ontbijt 30 euro. Later merk ik dat het hotel wel op punt van sluiten staat. Er is weinig personeel en de fut is er echt uit. Ik geloof niet dat het goed gaat met de horeca in Ierland.
Het weer was redelijk. Een paar kleine buien en flink wat wind soms tegen, soms mee.

Woensdag 15 juni:

Maam Cross - Galway 60 km

De laatste echte fietsdag is aangebroken. Het is nog maar ongeveer 45 km naar Galway. Ik kan een wat langere route nemen, maar besluit dat niet te doen. Langs de wat drukkere hoofdweg schiet ik lekker op. De wind is vooral gunstig. Voor een van de eerste echte keren kom ik in een beetje linke situatie terecht als een vrachtwagen mij gaat inhalen vlak voor een onoverzichtelijke bocht. Er komt een tegenligger en de vrachtwagen moet snel terug naar links. Daar rij ik dus. Gelukkig heeft de tegenligger goed opgelet en remt die snel en hard af waardoor er voldoende ruimte voor de vrachtwagen blijft om te passeren. Ik krijg een zo goed als onbedwingbare drang om mijn middelvinger op te steken.

Door een landschap met heuvels, stenen, rotspartijen en veel meren en meertjes kom ik om ongeveer 12 uur in Galway aan. Bij de VVV vraag ik informatie over campings en fietsenmakers. Ik krijg slechte antwoorden. De eerste fietsenmakers zit er niet en de camping zit niet 1 km maar op 5 km van Sligo. Da's fijn met flinke tegenwind.
Nadat ik de tent heb gezet en gedoucht fiets ik nog even op en neer naar de stad. De tweede fietsenmaker wil geen cent voor het losdraaien van van mijn pedalen. Hij bewondert mijn fiets. Zijn vrouw/vriendin (?) wil mijn fiets zelfs wel kopen. Ze zijn er beiden van overtuigd dan in Nederland vandaag de dag de beste fietsen worden gemaakt. Hij zou graag dealer willen zijn van een merk als Giant, Gazelle of Koga, maar het wil hem niet lukken.
Ik informeer bij het station voor de treinreis die ik morgen moet maken naar Dublin. De fiets in de trein is geen probleem.
's Nachts is het een voortdurend noodweer. Er valt een bak regen uit de hemel die normaal niet in een maand valt. 's morgens komen buren uit campers informeren of de tentkampeerders 5 in totaal het wel schadevrij overleefd hebben. Mijn tent heeft het weer prima gedaan. Behalve wat condensvocht is het hartstikke droog.
Donderdag 16juni:

treinreis Galway - Dublin

Ik wil om circa 11 uur de trein nemen naar Dublin maar ben al veel te vroeg bij het station. Ik gebruik de tijd om in een internet cafe een paar verhaaltjes aan te vullen op hyves. De trein in Ierland is iets anders. Ierdereen wacht daar braaf achter een hekje op het perron tot het signaal komt dat men mag instappen. Ik wordt goed geholpen met mijn fiets.
In Dublin weet de VVV geen goed goedkoop adres in de buurt van het vliegveld. Wel krijg van een medewerker het advies om zelf te zoeken naar een B&B, omdat zij daarvan de adressen niet hebben.
Als ik na een klein rondje door de stad op zoek ga vind ik een betaalbare B&B op nog geen 2 km van het vliegveld. 's Avonds bezoek ik nog een bar verderop, maar lig al vroeg in bed.


vrijdag 17 juni:

4e rustdag in Dublin

Hoewel ik er gisteren niet veel zin had vandaag toch weer Dublin in getrokken, maar nu met de bus. Ik heb een beetje rondgekeken voor cadeautjes voor thuis maar niets gevonden. Wel nog een nieuwe rugzak gekocht en tape.

De medewerkster van de B&B heeft beloofd om wat karton voor me apart te leggen. Met de tape en het karton kan ik mijn fiets dan een beetje beschermen tegen de mishandeling door Ryan Air personeel. Opde heenreis was de plastic fiethoes er vanaf getrokken en verdwenen. In de buis tussen stuur en zadel zitten een tiental beschadigingen van de lak.

's Avonds wat brood gegeten en vroeg naar bed. slecht geslapen maar dat doe ik altijd als de volgende dag vroeg moet vliegen.

Dit is het laatste dagelijks bericht!