Belfast - Londonderry
Door: theodamen
Blijf op de hoogte en volg theo
22 Juni 2012 | Verenigd Koninkrijk, Derry
Woensdag 25 mei:
Dundonald - Glenarrif Forrest Park 96 km.
Door de poetsmijnheer van de camping gewezen op een mooi fietspad vanaf de camping naar bijna hartje Belfast. Over een oude spoorbaan suis ik omlaag. In Belfast zigzag langs de havens. Druk maar te doen. Belfast weer uit over een fietspad langs de snelweg naar Carrickfergus met een mooi kasteel waar een middelbare schoolklas echt Engels twee aan twee een bezoek aan brengt. Natuurlijk in schooluniform. Ik ga de heuvels in via een mooi weggetje kom ik weer bij de kust. Het is genieten. In Larnerij ik fout en kom daardoor van de verkeerde kant een straat in. De15% afdaling is voor mij dus een korte steile helling. Daarna rijd ik 30 km vlak langs zee met de wind achter. Links rotsen ongeveer 50meter hoog , rechts het wilde water met daarin kliffen. Het is echt genieten.
In Glenarrif Waterfront verlaat ik de zee en klim in 6 km naar een verlaten camping. Ik kom kort langs een waterval. Op de camping zijn nog drie andere gasten. Er is geen receptie. Om half acht komt iemand het geld ophalen. De beste douche tot nu toe. Het is een hele mooie fietsdag.
Het weer is ’s avonds slecht geworden het regent de hele nacht.
Donderdag 26 mei:
Glenarrif Forrest Park - Bushmills 72 km
In de regen de tent opgebroken. Nog even gepraat met een Engels echtpaar en dan op weg. De weg gaat verder omhoog en loopt het bos uit de heidevelden in. Het is er werkelijk schitterend. Links en recht lopen kleine beekjes en schrikken schapen als ik langs kom. Als ik na een klein bosweggetje weer de weg op draai krijg ik de wind van voren en het zal bijna voortdurend zo blijven tot aan het eind van de dag. De regen striemt, gaat later over in miezer. Ik rijd ongeveer 30 km zonder een mens te zien, heidevelden met her en der een bosje.
Na een aantal flinke klimmen daal ik weer naar de kust waar ik in Ballycastle weer op temperatuur probeer te komen en me tegoed doet aan friet met spek. Vooral mijn handen lijken wel bevroren.
Op kustweg is het ongeveer storm. Ik kom langs een hoge touwbrug boven een ravijn maar hoef er gelukkig niet over.
Vlak voor de Giant Causeway ontmoet ik een Oostenrijkse en een Amerikaanse fietser. We praten even wat. Het zijn de eerste langeafstandsfietsers die ik tegen kom.
Bij de Giant Causeway rondgekeken op deze vijfkantige pilaren zou een reus een brug naar Schotland willen hebben bouwen. Andere zeggen dat het een verschijnsel is van gestolde lava uit een ijstijd. Maak uw keuze of bedenk zelf iets.
Kort daarna een hostel gevonden in Bushmills. Morgen wil ik nog even langs de beroemde whisky stokerij.
Vrijdag 27 mei:
Bushmills - Londonderry 86 km.
Ik heb lekker geslapen in de jeugdherberg. Een vierpersoonskamer voor mij alleen.
Langs de destilleerderij van de bekende Bushmills whisky geweest maar de rondleidingen begonnen pas om 10.00 uur. wat foto's gemaakt en verder. Langs de kust met mooie en lelijke stukken. In de paar plaatsjes zie ik veel achterstallig onderhoud. Na Coleraine weer stevig en lang klimmen er ligt hier een heuvelrug vlak langs zee. De wind is sterk en van voren. Ik krijg het flink koud en van een lunch binnen is geen spake. Het is hier een verlaten land. Wel weer erg mooi. Na een lange steile afdaling kom ik Limavady. Daar bij zitten komen en al om vier een warme maaltijd genuttigd. Ik blijf vooral last houden van natte koude handen.
Via de hoofdweg wil ik naar Londenderry, anders kom ik veel te laat aan. Het eerste stuk is goed te doen. Wel steeds lastig die wind tegen .Er ligt een brede strook naast de weg waarop goed te fietsen is. Later gaat dat niet meer en zoek ik mijn weg door kleine straatjes. Dat is flink klimmen maar het laatste stukje ook weer lekker dalen. Na veel zoeken en vragen sta ik om 19.30 voor de hostel die ik al eerder per telefoon gereserveerd had. Ik blijf hier twee nachten. Ik ben hard aan een rustdag toe. Daarna ga ik van de kust weg en een paar dagen met de wind mee terug richting Belfast.
De hostel, Paddy Palace, is een beetje shaggy jaren 60 en doet mij op geen enkele manier aan een paleis denken. Er zijn veel jongelui. Het is goedkoop en het internet werkt prima. Ik deel mijn kamer met een Amerikaan uit Oregon.
Zaterdag 28 mei:
2e Rustdag Londonderry
De hostel zit naast het hoofdburau van politie in Londonderry. Ook daaraan is de spanning in dit deel van Groot-Brittanië af te zien. De muur is zeker vier meter hoog. Daarop staat een verhoging van ongeveer drie meter van metalen platen. Dit wordt nog verhoogd door een paar meter gaas. Plotseling gaat de manspoort in de grote poort open en er verschijnen twee agenten met machinegeweren in aanslag. Zij controleren of de weg veilig is. Na een signaal gaat de grote poort open en verschijnen er twee gepanserde politiewagens. Het maakt wel wat indruk op mij.
Toch vind ik Derry een mooie stad. Het is een mooie wandeling over de muur om de binnenstad. Vanaf een beplaade plaats zie je de katholieke wij Boxside liggen. Dit was een van de meest opstandige wijken in de jaren 60. Ook nu zie je nog huizenhoge gevels die beschilderd zijn met gewapende verzetsmensen.
Bij een poort wordt het verhaal verteld van een aantal jongeren die in verder verleden er voor zorgden dat de stad niet kon worden ingenomen door de Engelsen. Zij stalen de sleutels en sloten de poorten.
Ik maak een wandeling naar de overzijde van de River Foyle over een mooie oude brug. Bij het station informeer ik vast naar de mogelijkheden om met de trein van Belfast naar Derry te reizen. Daarna steek ik weer de rivier over via een futuristische voetgangersbrug.
Ik eet in een goedkoop wokrestaurant en ga daarna net als gisterenn naar de mooie Clarendon Bar. Ik kijk samen met een grote groep Katholieke Ieren naar de Championslegue Finale tussen Barcelona en Manchester United. Mijn gesprekspartner is een van de weinige aanhangers van Manchester. Hij heeft het zwaar te verduren na de afstraffing door Barcelona.
Dundonald - Glenarrif Forrest Park 96 km.
Door de poetsmijnheer van de camping gewezen op een mooi fietspad vanaf de camping naar bijna hartje Belfast. Over een oude spoorbaan suis ik omlaag. In Belfast zigzag langs de havens. Druk maar te doen. Belfast weer uit over een fietspad langs de snelweg naar Carrickfergus met een mooi kasteel waar een middelbare schoolklas echt Engels twee aan twee een bezoek aan brengt. Natuurlijk in schooluniform. Ik ga de heuvels in via een mooi weggetje kom ik weer bij de kust. Het is genieten. In Larnerij ik fout en kom daardoor van de verkeerde kant een straat in. De15% afdaling is voor mij dus een korte steile helling. Daarna rijd ik 30 km vlak langs zee met de wind achter. Links rotsen ongeveer 50meter hoog , rechts het wilde water met daarin kliffen. Het is echt genieten.
In Glenarrif Waterfront verlaat ik de zee en klim in 6 km naar een verlaten camping. Ik kom kort langs een waterval. Op de camping zijn nog drie andere gasten. Er is geen receptie. Om half acht komt iemand het geld ophalen. De beste douche tot nu toe. Het is een hele mooie fietsdag.
Het weer is ’s avonds slecht geworden het regent de hele nacht.
Donderdag 26 mei:
Glenarrif Forrest Park - Bushmills 72 km
In de regen de tent opgebroken. Nog even gepraat met een Engels echtpaar en dan op weg. De weg gaat verder omhoog en loopt het bos uit de heidevelden in. Het is er werkelijk schitterend. Links en recht lopen kleine beekjes en schrikken schapen als ik langs kom. Als ik na een klein bosweggetje weer de weg op draai krijg ik de wind van voren en het zal bijna voortdurend zo blijven tot aan het eind van de dag. De regen striemt, gaat later over in miezer. Ik rijd ongeveer 30 km zonder een mens te zien, heidevelden met her en der een bosje.
Na een aantal flinke klimmen daal ik weer naar de kust waar ik in Ballycastle weer op temperatuur probeer te komen en me tegoed doet aan friet met spek. Vooral mijn handen lijken wel bevroren.
Op kustweg is het ongeveer storm. Ik kom langs een hoge touwbrug boven een ravijn maar hoef er gelukkig niet over.
Vlak voor de Giant Causeway ontmoet ik een Oostenrijkse en een Amerikaanse fietser. We praten even wat. Het zijn de eerste langeafstandsfietsers die ik tegen kom.
Bij de Giant Causeway rondgekeken op deze vijfkantige pilaren zou een reus een brug naar Schotland willen hebben bouwen. Andere zeggen dat het een verschijnsel is van gestolde lava uit een ijstijd. Maak uw keuze of bedenk zelf iets.
Kort daarna een hostel gevonden in Bushmills. Morgen wil ik nog even langs de beroemde whisky stokerij.
Vrijdag 27 mei:
Bushmills - Londonderry 86 km.
Ik heb lekker geslapen in de jeugdherberg. Een vierpersoonskamer voor mij alleen.
Langs de destilleerderij van de bekende Bushmills whisky geweest maar de rondleidingen begonnen pas om 10.00 uur. wat foto's gemaakt en verder. Langs de kust met mooie en lelijke stukken. In de paar plaatsjes zie ik veel achterstallig onderhoud. Na Coleraine weer stevig en lang klimmen er ligt hier een heuvelrug vlak langs zee. De wind is sterk en van voren. Ik krijg het flink koud en van een lunch binnen is geen spake. Het is hier een verlaten land. Wel weer erg mooi. Na een lange steile afdaling kom ik Limavady. Daar bij zitten komen en al om vier een warme maaltijd genuttigd. Ik blijf vooral last houden van natte koude handen.
Via de hoofdweg wil ik naar Londenderry, anders kom ik veel te laat aan. Het eerste stuk is goed te doen. Wel steeds lastig die wind tegen .Er ligt een brede strook naast de weg waarop goed te fietsen is. Later gaat dat niet meer en zoek ik mijn weg door kleine straatjes. Dat is flink klimmen maar het laatste stukje ook weer lekker dalen. Na veel zoeken en vragen sta ik om 19.30 voor de hostel die ik al eerder per telefoon gereserveerd had. Ik blijf hier twee nachten. Ik ben hard aan een rustdag toe. Daarna ga ik van de kust weg en een paar dagen met de wind mee terug richting Belfast.
De hostel, Paddy Palace, is een beetje shaggy jaren 60 en doet mij op geen enkele manier aan een paleis denken. Er zijn veel jongelui. Het is goedkoop en het internet werkt prima. Ik deel mijn kamer met een Amerikaan uit Oregon.
Zaterdag 28 mei:
2e Rustdag Londonderry
De hostel zit naast het hoofdburau van politie in Londonderry. Ook daaraan is de spanning in dit deel van Groot-Brittanië af te zien. De muur is zeker vier meter hoog. Daarop staat een verhoging van ongeveer drie meter van metalen platen. Dit wordt nog verhoogd door een paar meter gaas. Plotseling gaat de manspoort in de grote poort open en er verschijnen twee agenten met machinegeweren in aanslag. Zij controleren of de weg veilig is. Na een signaal gaat de grote poort open en verschijnen er twee gepanserde politiewagens. Het maakt wel wat indruk op mij.
Toch vind ik Derry een mooie stad. Het is een mooie wandeling over de muur om de binnenstad. Vanaf een beplaade plaats zie je de katholieke wij Boxside liggen. Dit was een van de meest opstandige wijken in de jaren 60. Ook nu zie je nog huizenhoge gevels die beschilderd zijn met gewapende verzetsmensen.
Bij een poort wordt het verhaal verteld van een aantal jongeren die in verder verleden er voor zorgden dat de stad niet kon worden ingenomen door de Engelsen. Zij stalen de sleutels en sloten de poorten.
Ik maak een wandeling naar de overzijde van de River Foyle over een mooie oude brug. Bij het station informeer ik vast naar de mogelijkheden om met de trein van Belfast naar Derry te reizen. Daarna steek ik weer de rivier over via een futuristische voetgangersbrug.
Ik eet in een goedkoop wokrestaurant en ga daarna net als gisterenn naar de mooie Clarendon Bar. Ik kijk samen met een grote groep Katholieke Ieren naar de Championslegue Finale tussen Barcelona en Manchester United. Mijn gesprekspartner is een van de weinige aanhangers van Manchester. Hij heeft het zwaar te verduren na de afstraffing door Barcelona.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
