Dag 18/19/20/21

05 juni 2017
Cahors Moisac
67 km

Het is mooi en lekker fietsweer. In het begin moet er wat geklommen worden. Eerst zijn het grote drukke wegen maar later worden het mooie kleine landweggetjes. Ik heb wat last van mijn achterwerk maar kan niet goed vaststellen waardoor het komt. Ik merk wel dat ik een beetje te veel op snelheid ben ingesteld. Met deze korte etappe wil ik ook snel weer binnen zijn.
Het laatste stuk voor Moissac is uitermate saai. De stad kan mij ook niet echt bekoren. Als ik naar de camping rijd merk ik dat er een grote kermis is net aan de overkant van de rivier. Gisteren in Cahors was er een festival dat ver tot in de nacht duurde. Ik ben benieuwd wat het vanavond wordt.
Later in de middag bezoek ik nog een klooster in Moissac het heeft een mooi binnenplein met galerijen. Het is tweede pinksterdag en er zijn geen winkels open. Ik koop in de campingwinkel een blik ravioli. En jawel hoor het is nog steeds niet om te eten.
Om 10.00 begint er een bombardement. Vuurwerk kan ik het niet noemen. Salvo op salvo dendert door de lucht. Ik hoop dat daarmee de kermis afgelopen is. Nee hoor, de bassen van de geluidsinstallatie dreunen door tot ver na twaalf. Af en toe vang ik een een flard op van een Franse Jantje Smit.

Dag 19
06 juni 2017
Moissac Castera Verduzan
85 km

Ik ben 3 keer gesloopt vandaag. Een maal door de hellingen, een maal door de wind en een maal door mijn zitvlak.
Het begint mooi vlak langs een kanaal wat de Middelandse Zee via de Garonne met de Atlantische Oceaan verbind. Het in niet zo'n slootje als het Canal du Berry maar een echt mooi breed kanaal waar en behoorlijk schip dor kan.
In Auvilar moet ik gaan klimmen. Als ik even van de route af ga om het mooi centrum te bekijken is het meteen lopen. Meer dan 20%. Het stadje heft een mooi uitzicht over de Garonne en en moi overdekte markthal met kunstige houten spanten.
Na Auvillar begint de ellende. Niets is recht en niet is plat. Je bent de ene kuil nog niet uit of je duikt de andere al weer in. Soms lijk je een kruipende mier op een molshoop, vervolgens duik je wee met doodsveachting het volgende gat in. De wind staat schuin van voren en blaast met een kracht 4 tot 5. Het brengt je zowel bij het klimmen als het dalen uit balans.
Het probleem van mijn zitvlak ligt aan mijn zadel. Dat is in de loop van de dag mijn conclusie. Een Brooks zadel moet van tijd tot tijd bijgespannen worden en dat is al even niet gebeurd. Tel daarbij de 1500 km die ik nu gefietst hebt en het zou zomaar kunnen. Ik heb op het gevoel het zadel gespannen. Jullie horen nog wel of het ok resultaat heeft.
De camping in Castera Verduzan is prima. Fijne plek en en uitmuntende douche.
Nog even wat boodschappen doen en koken.

07 juni 2017
Castera Verduzan Maubourguet
74 km

God heeft een enorme panschop gepakt en de molshopen plat geslagen. Deze mier kruipt weer iets sneller. God heeft hier en daar wel een hoopje vergeten maar hele stukken zijn erg vlak.
Rond de middag wil ik in dorpje wat inkopen doen maar de winkel is "ferme permanent".
Er is wel eenrestaurant wat net open gaat als ik er kom. Ik krijg op een Frans slakkegangetje een aantal simpele maar lekkere gangen voorgezet. Het smaakt allemaal erg goed. omdat ik geen wijn neem krijg ik en gratis koffie na. Af en toe denk ik laat ze eens op schieten, maar op een gegeven moment laat ik het los en denk ik dat het goed is om eens lekker lang uit te rusten.
Het is heerlijk weer. Ongeveer 25 graden en een heel klein beetje wind van achter.
Op de camping nog een potje soep gekookt.
Morgen wordt het 30 graden.
Overmorgen rustdag.
Daarna de Somportpas over naar Spanje.

08 juni2017
Malbourguet Oloron St Marie
94 km

Heel vroeg weg. Ik zit om 7 uur op de fiets. Ik wil veel gereden hebben voor de hitte echt toeslaat. Het begin meteen met flinke klim en ik ben er niet echt op voorbereid. Ik rijd een hele tijd over een grotere drukkere weg. Dat gaat vandaag helaas vaker gebeuren. Waarschijnlijk is hiervoor gekozen om onnodige klimmen te mijden. Ook dat kan ik waarderen want klimmen met 30 graden heeft maar beperkt mijn voorkeur.
Er zijn ook stukken mooie rustige weg. Als de hitte toeslaat rijd ik op de steile stukken bijna van schaduwplek naar schaduwplek. Hoe warmer het is hoe meer en langer ik pauzeer. Toch vergt het echt veel kracht. Ik vlieg er niet echt over maar ik kan ook niet echt ontevreden. Ik ben benieuwd hoe het overmorgen gaat op de Somport. Ik zie de hele dag de Pyreneeën links naast of voor me liggen een glimmende keten in de nakende zon. Ze schrikken niet af. Ik vind ze mooi. Ze gaan nog voor heel wat zeer zorgen.
Oleron valt met tegen. Het is druk, vel herrie en het stinkt. De camping ziet er prima uit. Dat mag ook wel voor die prijs, maar helaas zijn de douches allemaal bezet als ik wil douchen.
Even naar MCDonalds. Naast eten hebben ze daar ook gratis WiFi.